hadi yazayım biraz daha, silerim sonra okumaz kimse.
konuşayım dinlerlermiş gibi, nasılsa duymazlar sesimi.
bazen gerçekten "biri" gibi hissediyorum ve sahip olduklarıma bakıyorum da, gerçekten "biri" olmaktan çok uzağım.
gittiğim en uzak yer birilerinin kalbi ya da ben gittiğimi sandım. broşürlerden bakıp seçtim gideceğim yeri, sonra bir baktım ki gittiğimi sandığım yere gitmemişim. beni kimseler görmemiş orada, bilmiyorlarmış, unutmuşlar veya.
kimse çağırmamış aslında beni, kimse istememiş de ben öyle sanmışım.
bağırıp çağırsam, yardım etmezlermiş. etmediler de zaten.
istemeden de gitsem, onlar isterlermiş. gideyim diye öyle çok beklemişler ki -hem ben insanları bekletmekten çok utanırım-
içimden bir şeyleri söküp aldılar, isteklerimi kuruttular sanki.
geldim ben de gittiğim yerden, orada bir şeyler unutup bırakarak.
hadi geldiğimi görsünler, nasıl olsa görmemezlikten gelirler, nasıl olsa yarım oradadır hala.