kızıl gökyüzü senin gülümsemen için yanıyor,
tüm çiçekler yüzünü sana döndü.
zaman durdu, senin nefesinin kesildiğini görünce,
ama geri saramıyor kendini, yaraları saramadığı gibi.
bağıramıyor, ağlayamıyorum.
sanki hala ordasın, hala konuşuyorsun, hala cevap bekliyorsun benden.
gitmediğini hissetmek istiyorum, açık gözlerine bakıyorum, durgunlar, hareketsizler soğuk ellerin gibi.
daha söylenmemiş sözlerim vardı sana, biliyorum,
ama geri getiremiyorum seni.
durgun zamanda gözyaşım beyaz yüzüne düşüyor, zaman akmaya devam ediyor.
ve ben ağlıyorum şimdi, ama kızmıyorsun bana dönüp.
herkes senin canlanıp gülmeni bekliyor, bende. gidemezsin diyorum içimden, gidemezsin! masallarımın kahramanı, bu kadar kolay yenilemez.
duymuyorsun.
kapıyorum masmavi gözlerini özgürlüğe,
itiraz edemiyorsun.
çok uğraşıyorum tekrar güldüğünü görmek için,
ama biliyorum bir daha hiç ışık saçan gülümsemeni göstermeyeceksin güneşe.
ve ben, hep hafızamdaki silinmeye yüz tutan senle kendimi avutmak zorunda kalacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder