Ben hala küçük bir kız çocuğuyum zihnimde. Düşüncelerimle evcilik oynuyor, hayallerimin arasında geziyorum kocaman pamuk şekerimi yiyerek. Bir çok şey istiyorum hâla, küçükken bisiklet istediğim gibi. Hâla ağlıyor, hâla mutlu olup gülüyorum bir oyuncak gibi verilen sevgilere. Hor görüyorum masmavi özgürlüğe düşen gölgeleri, eski ve yıpranmış bebeklerim gibi. Zihnimdeki küçük kız hâla dalgalı saçlarını topuz yaptırıp ucunda buklelerini bıraktırıyor annesine. Yanından geçenlerin dondurmalarına gözü takılıyor. Hâla oyun arkadaşını seviyor o. Hâla salıncaklarla bulutlara dokunuyor, hala anlamadıklarını önemsemiyor, gülücüğüyle kapatıyor. Gazetedeki çocuk bulmacalarını çözüyor hâla.
Ve hâla onun görebileceği en kötü rüyada paylaçolar var, yalancılardan, ruhsuzlardan, alevli tartışmalardan, ayrılıklardan değil, paylaçolardan korkuyor çünkü o.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder