iki çocuk vardı, paylaşırlardı her şeylerini. birisi daha çok küçüktü, tüm saflığıyla ve tatlı bencilliğiyle. öbürü ise paylaşmayı bilebilen. renkli plastik bileziklerinden istedi küçük kardeş, bir tane sadece. altı bileziğin üçünü verdi kardeşine, yarısı onun yarısı benim.
ama anladım ki o gün ben hiç öyle olamadım. maddi eşyalarımı değil, paylaşması kolay olan kalbimi bile paylaşamadım, kimseye diyemem ben, bak bu benim sevgim, yarısı senin, yarısı benim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder